De Moringa stenopetala, de “wonderboom” die ik vorig jaar in mijn tuin zette...
De Moringa stenopetala is een inheemse boom in Kenia en Ethiopië, maar hij groeit ook heel goed op andere plaatsen in West-Afrika. Hij kan goed tegen droogte en past dus goed bij ons in Niger.
Mijn Moringa plantte ik (Jeannette) iets meer dan een jaar geleden in onze tuin; hij was toen ongeveer 50 cm hoog. Het bijzondere van deze boom is dat de bladeren, de bloemen en de peulen eetbaar zijn. Ditzelfde geldt ook voor de Moringa olifeira, een plant uit dezelfde familie uit Azië. Deze is in Niger eigenlijk meer bekend dan de stenopetala...
Beide zijn zeer voedzame planten:
De bladeren leveren veel eiwit, vitamines en mineralen.* Deze boom kan dus een waardevolle bijdrage leveren aan het dagelijks menu en wordt ook wel “miracle tree” genoemd.
Veel mensen eten de bladeren gekookt (het duurt ongeveer 30 minuten om de bladeren te koken). Ze mengen de bladeren na afkoelen met wat gesneden ui, knoflook, hete peper en pindakaas, en voegen voor de smaak nog wat zout of bouillonpoeder toe. Samen met rijst wordt het een volledige maaltijd.
Nieuwe recepten in keuken Gaïtou
In plaats van de bladeren te koken, kunnen ze ook in de schaduw worden gedroogd en fijngemaakt of gemalen tot poeder. Door een lepel van dit poeder aan de maaltijd toe te voegen, vergroot je de voedingswaarde van de hele maaltijd. (alle beetjes helpen)
Ik ben wat aan het experimenteren gegaan en heb de bladeren in de snelkookpan gestoomd. Dat werkte goed! Daarna heb ik de gare bladeren gemengd met gebakken rijst, uien, knoflook, kerrie en pindakaas en dat smaakte mij prima.
De bladeren op zich hebben een wat bijzondere smaak; het doet mij denken aan Mierikswortel. Maar of jullie dan weten wat ik bedoel…
Wel is het een lastig ding om de bladeren van de takjes te strippen. Vorige week zaterdag besloot ik een voorraadje aan te leggen in de diepvries. Het kostte me eerst een paar uur om de bladeren te strippen en na 4-5 uur had ik 9 porties gestoomde bladeren in mijn vriezer. Ik zal het waarschijnlijk na wat oefening wel sneller kunnen.
De verse en gekookte bladeren naast elkaar
*Noot van de vertaler: nieuwsgierig naar de voedingswaarde vond ik het volgende aan interessante gegevens en heb een vergelijking gemaakt met de Europese andijvie en broccoli.
Conclusie: met name de bladeren van de Moringa zijn zeker een goede bron van eiwit, vitamines en mineralen. Bij het poeder is de portiegrootte van belang.
Bron: site van Vita Moringa en Voedingscentrum
V
