Van niemand naar iemand
Een gezonde mate van zelfrespect is belangrijk bij de motivatie om je verder te ontwikkelen.
Tony Rinaudo, één van mijn voorgangers bij the Sowing Seeds of Change in the Sahel project, publiceerde afgelopen jaar zijn autobiografie. Het is een opmerkelijk verhaal. Ik vond het leuk om te lezen en nog meer te weten te komen over de achtergrond van de Farmer Managed Natural Regeneration-techniek. Door deze techniek werden miljoenen hectaren in Niger vergroend en dit had en heeft nog steeds een grote impact in Niger.
Er staan veel waardevolle, ontroerende en interessante verhalen in het boek, maar één ding wil ik hier graag met jullie delen. Aan het einde van hun verblijf in Niger als gezin, nam Tony bezoekers mee naar een dorp en hij vroeg de mensen: "Wat is het belangrijkste dat het project heeft bereikt?".
1 Tot zijn verbazing vertelden de mensen niets over de fysieke of materiële vooruitgang, maar zij antwoordden: "Meneer Tony, vòòr dit project waren we niets. We waren niemand. Niemand kende ons of gaf om ons. Maar vandaag de dag stellen de boswachters ons als een rolmodel voor heel Niger".
2 Dit komt zó overeen met wat de meisjes en vrouwen van Trainingscentrum Caleb ook vaak aangeven op de vraag waarom de training belangrijk voor hen is. De manager dhr Sunday vertelt ons dat veel van de meisjes en vrouwen ongeveer 2 km moeten lopen vanaf hun huis om in het Centrum te komen. Ze vertrekken rond 6.20 uur van huis om ruim op tijd in het Centrum te zijn, waar ze om 8 uur beginnen met het lezen uit en horen van het Woord van God en om te bidden. Daarna zijn zij bezig met hun studie, meestal praktijkonderwijs, van 8.30 tot 12 uur. Na 12 uur gaan ze terug naar huis waar hun dagelijks werk op hen wacht. Maar ze zijn zeer gemotiveerd om dit allemaal te doen omdat de training waardevol voor hen is.
Afodiya (een cursist op Centre Caleb) vertelt ons: "Ik ben erg blij omdat ik zie hoe ik vooruitga in mijn studie. Ik heb de test kunnen maken en nu zit ik in het tweede jaar. En ik kan al een deel van wat ik geleerd heb uitvoeren:
-
op het schoolbord schrijven
-
lezen en schrijven in Hausa (plaatselijke taal)
-
gezond koken en zeep maken
Dit alles helpt mij vooruit in mijn leven. Als ik naar huis ga, doe ik het werk dat ik geleerd heb en laat ik mijn ouders zien wat ik nu weet.
Afodiya neemt ook deel aan de discipelschapstraining en komt uit een dorp verder weg. Ze woont daarom in het Centrum en gaat om het weekend naar huis.
Zij vertelt verder: Ik heb ook 6 lakens met borduurwerk gemaakt en 10 babymutsjes gebreid. Ik dank God en onze leraren, omdat zij ons helpen ons werk goed te doen. Ik dank ook onze schoolleiders die zo hun best hebben gedaan de middelen te regelen zodat wij kunnen leren".
Een gezonde mate van zelfrespect is één van de belangrijkste dingen die mensen nodig hebben om zich te willen ontwikkelen en vooruit te willen in het leven, in tegenstelling tot gewoon méér willen hebben. De mensen in dat ene dorp gaven dat zo mooi aan toen ze de vraag van Tony beantwoordden:
"We weten nu dat we iemand zijn, we weten nu dat ons leven betekenis heeft".
Ook de deelnemers aan Training Centre Caleb ontdekken dat ze nieuwe dingen kunnen leren en dingen met hun handen kunnen maken, wat een gevoel van trots geeft en een motivatie voor verdere vooruitgang creëert. Dit aspect komt meestal niet in de statistieken van wat een project succesvol maakt, maar het is eigenlijk een hoofdonderdeel van het werk, omdat dit een belangrijke bijdrage zal leveren aan de motivatie van mensen om daadwerkelijk te willen werken aan het veranderen van hun situatie.
1
Tony Rinaudo, The Forest Underground: Hope for a planet in crisis. Victoria Hill, ISCAST, 2021, p.161. bron Wikipedia:Farmer Managed Natural Regeneration-techniek: Door boeren beheerde natuurlijke regeneratie is een goedkope, duurzame techniek voor landherstel die wordt gebruikt om armoede en honger onder arme zelfvoorzienende boeren in ontwikkelingslanden te bestrijden door de voedsel- en houtproductie te verhogen en weerstand te bieden aan extreme klimaatveranderingen. Afodiya