Wat doet Blaise in de voetbalwereld van Niamey?

  
Start van het Voetbaltoernooi.
In 1992 wisten de buurtvoetbalclubs in Yantala, Niamey, nog niet dat ze op het punt stonden een initiatief te lanceren dat zich niet alleen zou verspreiden naar andere buurten in Niamey, maar zelfs naar andere steden in Niger. Ik (Blaise) was destijds een fervent voetballer bij ‘Ardent FC’ en ik herinner me nog goed hoe geweldig dat was. Dat jaar besloten de verschillende voetbalclubs in Yantala om niet zomaar wedstrijden te spelen, maar een officieel toernooi te organiseren. We noemden het TGV - 'Tournoi des Grandes Vacances' en we hadden er een echt officieel evenement van gemaakt. Met mijn club Ardent FC wonnen we meerdere keren de beker.

Enkele jaren later, stopte ik met spelen en ben ik 2 jaar trainer bij Ardent FC geweest. In één van die jaren hebben we zelfs weer een keer de TGV gewonnen en ik heb deze beker nog steeds in mijn kantoor staan. Na die periode werd ik weer een gewone supporter. Maar toen Jeannette en ik trouwden, organiseerde de club de dag na ons trouwen een feestelijke wedstrijd ter gelegenheid van ons huwelijk.

Tijdens onze jaren in Maradi ben ik niet meer met voetbal bezig geweest. Maar toen we vorig jaar terug naar Niamey verhuisden, ging ik als ik tijd had, weer naar de wedstrijden.
Inmiddels is TGV behoorlijk groot geworden. Want toen andere buurtvoetbalclubs hoorden wat de clubs in Yantala waren gestart, vonden ze het een leuk idee en zijn er diverse clubs gestart met TGV’s. En zo verspreidde het zich door heel Niamey.

Blaise wordt penningmeester en adviseur.
Uiteindelijk ontstond een paar jaar geleden het idee om het verder uit te breiden en een toernooi te organiseren tussen de winnaars van de buurt-TGV's, en de zogenaamde super-TGV was geboren. Voor de organisatie was een commissie nodig en ik werd gevraagd als adviseur en penningmeester in de Yantala-commissie. Omdat ik christen ben, zien zij in mij een betrouwbare penningmeester die het ingelegde geld van de deelnemende teams niet zal misbruiken.
Mijn rol als adviseur kreeg ik omdat ik ouder ben dan de anderen en als 'oudere' persoon mijn mening belangrijk is. Want let wel, de helft van de bevolking van Niger is 15 jaar en jonger, en slechts 2,6% is ouder dan 65.
In deze functie, heb ik ontdekt, dat ik echt kan helpen bij het oplossen van conflicten en het bewaren van de vrede. Want regelmatig waren er mensen die probeerden de regels wat te versoepelen in het voordeel van hun eigen club. Bij ontdekking zou dit weer kunnen leiden tot boosheid bij de gedupeerden. Soms wilden mensen ook steekpenningen betalen zodat er een oogje werd toegeknepen bij het toepassen van de regels. Op deze manier los je problemen dus niet op. Ik heb gebruik gemaakt van mijn ervaring in “people management” en ook door simpelweg eerlijk te zijn en mensen te wijzen op de regels en voorschriften en het nut daarvan. Op mijn manier heb ik anderen geholpen in deze conflictsituaties. En ik hoop dat dit voor iedereen een leerzaam proces is geworden.